Materiaalvereisten voor staalconstructies – ROYAL GROUP

1. Sterkte
De sterkte-index van staal bestaat uit de elasticiteitsgrens, de vloeigrens en de trekgrens. Het ontwerp is gebaseerd op de vloeigrens van staal. Een hoge vloeigrens kan het gewicht van de constructie verminderen, staal besparen en de kosten verlagen. Treksterkte is de maximale spanning die staal kan weerstaan ​​voordat het bezwijkt. Op dit moment verliest de constructie zijn prestaties door plastische vervorming, maar de vervorming is groot en stort niet in, wat zou moeten voldoen aan de eisen voor structurele weerstand tegen zeldzame aardbevingen.
2. Plasticiteit
De plasticiteit van staal verwijst over het algemeen naar de eigenschappen van significante plastische vervorming zonder breuk nadat de spanning de vloeigrens overschrijdt. De belangrijkste index om de plastische vervormingscapaciteit van staal te meten is de rek (steen) en de krimp (u).
3. koudbuigprestaties
De koudbuigeigenschappen van staal zijn een maatstaf voor de weerstand van staal tegen scheurvorming wanneer plastische vervorming optreedt tijdens het buigproces bij normale temperatuur. De koudbuigeigenschappen van staal worden getest door middel van een koudbuigexperiment.
4. Slagvastheid
De slagvastheid van staal verwijst naar het vermogen van staal om mechanische kinetische energie te absorberen tijdens een breuk onder impactbelasting. Het is een mechanische eigenschap die het effect van staalweerstand op snijbelasting meet en kan leiden tot brosse breuk als gevolg van een lage temperatuur en spanningsconcentratie. Over het algemeen wordt de slagvastheid van staal bepaald door middel van een slagproef op een standaardmonster.
5. Lasprestaties
De lasprestaties van staal verwijzen naar de lasverbinding met goede prestaties verkregen onder constante lasprocesomstandigheden. De lasprestaties kunnen worden onderverdeeld in twee soorten: de lasprestaties tijdens het lasproces en de lasprestaties tijdens gebruik. De lasprestaties tijdens het lasproces verwijzen naar de gevoeligheid voor het ontbreken van thermische scheur of krimpscheur door koeling in de las en het metaal nabij de las tijdens het lasproces. Goede lasprestaties betekenen dat er geen scheur ontstaat in het lasmetaal en het nabijgelegen basismetaal onder bepaalde lasprocesomstandigheden. De lasprestaties in termen van gebruiksprestaties verwijzen naar de slagvastheid van de las en de ductiliteit in de warmte-beïnvloede zone. Het is vereist dat de mechanische eigenschappen van het staal in de las en de warmte-beïnvloede zone niet lager zijn dan die van het basismateriaal. Ons land past testmethoden voor lasprestaties toe in het lasproces, evenals testmethoden voor lasprestaties op gebruikseigenschappen.
6. Duurzaamheid
Er zijn veel factoren die de duurzaamheid van staal beïnvloeden. Ten eerste is de corrosiebestendigheid van staal slecht en moeten beschermende maatregelen worden genomen om corrosie en roest te voorkomen. Beschermende maatregelen zijn: regelmatig onderhoud van de staalverf, het gebruik van gegalvaniseerd staal, zuur, alkali, zout en andere sterk corrosieve media, het nemen van speciale beschermende maatregelen, zoals "anodebescherming" op de offshore platformconstructie om corrosie van de mantel te voorkomen. Een zeewaterelektrolyt op de mantel zal automatisch corrosie van de zinkstaaf veroorzaken om de functie van de stalen mantel te beschermen. Ten tweede, omdat staal onder hoge temperaturen en langdurige belasting staat, neemt de breuksterkte meer af dan de kortdurende sterkte. Daarom is het belangrijk om de duurzaamheid van staal onder langdurige hoge temperaturen te bepalen. Staal verhardt en wordt na verloop van tijd broos, een fenomeen dat bekend staat als veroudering. De slagvastheid van staal onder lage temperatuurbelasting moet worden getest.