Materiaaleisen voor staalconstructies – ROYAL GROUP

1. Kracht
De sterkte-index van staal bestaat uit de elasticiteitsgrens, de vloeigrens en de treksterkte. Het ontwerp is gebaseerd op de vloeigrens van het staal. Een hoge vloeigrens kan het gewicht van de constructie verminderen, staal besparen en de kosten verlagen. De treksterkte is de maximale spanning die staal kan weerstaan ​​voordat het bezwijkt. Op dat moment verliest de constructie zijn eigenschappen door plastische vervorming, maar de vervorming is groot genoeg om niet in te storten. Dit zou moeten voldoen aan de eisen voor structurele weerstand tegen zeldzame aardbevingen.
2. Plasticiteit
De plasticiteit van staal verwijst over het algemeen naar de eigenschappen van significante plastische vervorming zonder breuk nadat de spanning de vloeigrens overschrijdt. De belangrijkste indicatoren voor het meten van het plastisch vervormingsvermogen van staal zijn de rek en de doorsnedekrimp.
3. Prestaties bij koudbuigen
De koudbuigsterkte van staal is een maat voor de weerstand van staal tegen scheuren wanneer plastische vervorming optreedt tijdens het buigen bij normale temperatuur. De koudbuigsterkte van staal wordt getest door middel van een koudbuigproef om de buigvervorming van staal onder een bepaalde buigingshoek te bepalen.
4. Slagvastheid
De slagvastheid van staal verwijst naar het vermogen van staal om onder impactbelasting mechanische kinetische energie te absorberen tijdens het breukproces. Het is een mechanische eigenschap die de weerstand van staal tegen impactbelasting meet, die kan leiden tot brosbreuk als gevolg van lage temperaturen en spanningsconcentraties. Over het algemeen wordt de slagvastheidsindex van staal bepaald door middel van een impacttest op een standaardproefstuk.
5. Lasprestaties
De lasprestaties van staal verwijzen naar de lasverbinding met goede prestaties die wordt verkregen onder constante lasomstandigheden. De lasprestaties kunnen worden onderverdeeld in twee soorten: de lasprestaties tijdens het lasproces en de lasprestaties tijdens gebruik. De lasprestaties tijdens het lasproces hebben betrekking op de gevoeligheid voor thermische scheuren of krimpscheuren in de las en het metaal in de buurt van de las tijdens het lasproces. Goede lasprestaties betekenen dat er onder bepaalde lasomstandigheden geen scheuren ontstaan ​​in het lasmetaal en het nabijgelegen basismetaal. De lasprestaties tijdens gebruik hebben betrekking op de slagvastheid van de las en de ductiliteit in de warmtebeïnvloede zone. Het is vereist dat de mechanische eigenschappen van het staal in de las en de warmtebeïnvloede zone niet lager zijn dan die van het basismateriaal. In ons land worden zowel testmethoden voor lasprestaties tijdens het lasproces als testmethoden voor lasprestaties tijdens gebruik toegepast.
6. Duurzaamheid
Er zijn veel factoren die de duurzaamheid van staal beïnvloeden. Ten eerste is de corrosiebestendigheid van staal slecht, en moeten beschermende maatregelen worden genomen om corrosie en roestvorming te voorkomen. Beschermende maatregelen zijn: regelmatig onderhoud van de staalverf, het gebruik van gegalvaniseerd staal, bescherming tegen zuren, basen, zouten en andere sterk corrosieve media, en het gebruik van speciale beschermingsmaatregelen, zoals de "anodebescherming" van offshore platformconstructies om corrosie van de mantel te voorkomen. Hierbij wordt een zinkstaaf op de mantel bevestigd, waardoor het zeewater de zinkstaaf automatisch corrodeert en de functie van de stalen mantel wordt beschermd. Ten tweede, omdat de breuksterkte van staal onder hoge temperaturen en langdurige belasting meer afneemt dan de kortstondige sterkte, is het van belang de duurzaamheid van staal onder langdurige blootstelling aan hoge temperaturen te bepalen. Staal wordt na verloop van tijd harder en brozer, een fenomeen dat bekend staat als veroudering. De slagvastheid van staal onder lage temperatuurbelasting moet worden getest.